Afl 6 Casting

Casting is een van de leukste, maar ook een van de moeilijkste stadia van het maken van een serie. Als regisseur heb je al snel bepaalde beelden in je hoofd die de toon van een serie of film bepalen en je gaat op zoek naar acteurs die passen bij die sfeer of toon. So far, so good. Bij UNIT13 waren er drie acteurs die we ‘overnamen’ van “Bureau Kruislaan”: Peter Tuinman, Frederik de Groot en Rene Lobo. Dat was een afspraak die ik gemaakt had met de eindredacteur, Jan Rutger Achterberg, en een vast uitgangspunt voor UNIT13. Voor mij was dat fantastisch, niet alleen zijn het alle drie goede acteurs, ze zijn ook nog eens heel prettig om mee te werken. Voor de rest van de casting werd Jeannette Snik aangetrokken, een geweldige vakvrouw die al vele films en series op haar naam had staan. Jeannette ging iedere week wel een paar keer naar het theater en kende het werk van de meeste acteurs. Nu geldt dat ook voor de concurrentie, maar Jeannette, hoewel ze net als de meeste andere castingdirectors haar favorieten had, kon heel goed ‘out of the box’ denken. Ze kwam heel vaak met niet voor de hand liggende voorstellen en dat beviel me wel.

Bij een serie of film is casting altijd ingewikkeld, want wie heeft de definitieve beslissing, de regisseur of de producent? Veel producenten willen het laatste woord, tenslotte steken zij er geld in en hopen dat geld ook terug te verdienen. Daar is niks mis mee, maar het levert wel vaak compromissen op die de film of serie geen goed doen. Als er al uberhaupt een compromis gevonden kan worden. Soms is dat zelfs niet het geval. Ergens in 2007 had ik een aanvaring met Erland Galjaard over de casting van een grote nieuwe rol in GTST. Hij wilde voor de rol iemand die bekend was in Nederland (zelfs al dat geen acteur was, maar bijv. een zanger), terwijl ik de beste acteur voor de rol wilde. Acteren is een vak, niet iets wat je zo maar even doet, maar helaas werd ik in dit geval overruled door de producent. Gelukkig zaten er bij de VARA op die positie mensen die wel liefde voor het acteervak hadden. Al snel was iedereen ervan overtuigd dat Yvonne van den Hurk de rol moest gaan spelen van OvJ Rieding. Zij had een prachtige rol gespeeld in de serie “Pleidooi”. En ook de naam van Bram van der Vlugt als Hoofdofficier van justitie stuitte op geen problemen.

Adrienne Rieding met dochters Josine en Jessie

Voor de rest van de unitmensen hielden we castings. De meeste acteurs hebben een bloedhekel aan een casting. Argumenten als: “Je hebt toch zeker wel gezien welke rollen ik gespeeld heb? ” en “Ik sta nu in een toneelstuk, waarom kom je daar niet naar kijken?” , zijn zeer valide. Maar wat mij betreft is casting echt onmisbaar. In het geval van UNIT13 hadden we al vaste acteurs en door hen tijdens de casting te laten spelen met de diverse acteurs die mogelijkheden waren voor een bepaalde rol kon ik zien of de combinatie goed was voor de rol die ze moesten spelen. Hierbij gaat het er niet om of een acteur een rol kan spelen. Als hij of zij dat niet zou kunnen was hij of zij niet uitgenodigd voor de casting. Het gaat echt om de combinatie. En of die combinatie de ‘kleur’ of ‘toon’ oplevert waar ik het hierboven over had. Met de keuzes voor Kenneth Herdigein, Han Oldigs, Caya de Groot en Mark Ram was de UNIT compleet. Dit was pas het begin, want in een serie als UNIT13 spelen uiteindelijk honderden acteurs en actrices. De castings gingen eigenlijk continu door, ook nog tijdens de opnames.

publiciteitsfoto UNIT 13

De casting voor UNIT13 verliep voorspoedig, tot ik op een dag samen met Jeannette Snik ontboden werd bij het hoofd Drama van de VARA, Frank de Jonge. Ook Jan Rutger Achterberg was bij dit gesprek aanwezig. Wat bleek: Frank had zeer veel bezwaren tegen de casting van de drie criminele topfiguren (de top van Scylla zeg maar), omdat alle drie de mannen kaal waren. Zowel Jeannette als ik zaten te wachten op de volgende argumenten, maar die kwamen niet. Dit was het. Iedereen die de serie kent, kan beamen dat deze drie acteurs in het geheel niet op elkaar lijken. We hebben het hier over Adraan Olree (Ruysdael), Evert de Jager (Faber) en Luc Boyer (Charon).Voor mij waren zij perfect voor de top van het misdaadsyndicaat, juist omdat ze niet het prototype van spierballenacteurs zijn. Een misdaadsyndicaat met de naam Scylla, wordt niet gerund door sportschooltypes, dat zou niet geloofwaardig zijn. Jeannette had haar best gedaan om met originele voorstellen te komen: Adriaan had al in veel films gespeeld en was niet zo’n overbekend gezicht in series, Evert had veel ervaring met toneel, maar eigenlijk heel weinig met film of series en Luc had veel mime ervaring. Tegen het argument van ‘kaal zijn’ valt niets in te brengen, dat was zo. Dus het werd een moeilijk en lang gesprek, maar uiteindelijk hebben we toch geen nieuwe acteurs voor deze rollen hoeven zoeken. De eerste rushes werden wel met argusogen bekeken door de directie.

Op de set, huis Rieding
foto: Marielle Sprong

huis Rieding: eerste opnameperiode
foto: Marielle Sprong

Een ander punt was het spreken van ABN. In die tijd was het ‘not done’ om iemand met een accent in een belangrijke rol van een serie te plaatsen. Ook bij de VARA waren ze daar falikant tegen.  Maar juist  een serie als UNIT 13 , die verder gaat dan de landsgrenzen, zou verrijkt kunnen worden met acteurs die geen ABN spraken. Hier viel echter niet over te onderhandelen. En dat leverde een probleem op: Voor de rol van Paul Rieding (man van Adrienne) hadden we een Belgische acteur op het oog, Herman Gillis. Tijdens de castings sprong hij ertussenuit; hij vormde een hele goede combi met Yvonne van den Hurk. Om hem goedgekeurd te krijgen moesten Jeannette en ik plechtig beloven dat hij ABN sprak. Maar dat was een beetje blufpoker. Herman Gillis voelde zelf de druk enorm, en op zijn eerste draaidag werd hij zenuwachtiger en zenuwachtiger. Maar hij stond er, en hoe. Hij was de perfecte acteur voor Paul Rieding.

In de aanloop naar de opnames werd aan Yvonne van den Hurk en Bram van der Vlugt de mogelijkheid geboden om een paar dagen mee te lopen op het OM. Nico Schaar, toentertijd persofficier van justitie, maakte zich daar hard voor. En de mensen van de UNIT kregen politie training. Daaronder viel ook het vasthouden van een pistool en voor wie durfde schietlessen. Zo kon iedereen zich voorbereiden op zijn of haar rol in UNIT 13.